رانندگی‌ و سیاست

رانندگی‌ و سیاست از کتاب حماسه کویر . باستانی پاریزی

سیاست خصوصا در ایران ،چیزی است مثل رانندگی‌ در تهران.این کافی‌ نیست که شما احتیاط کنید و به کسی‌ (نمالید)،دیگران هستند که به شما (خواهند مالید)!هم چنانکه باز در تهران،هر گز گول چراغ سبز را نباید خورد ،زیرا درست در همان لحظه که چراغ برای شما سبز است، هیچ بعید نیست که وسط چهار راه یک تریلی ۱۶چرخ از خط قرمز رد شود و با سرعت ۸۰ کیلو متر شما را درهم (پرس)کند.درست مشابه اینکه مثلاً ظلل السلطان آدمی مثل حسینقلی خان ایلخانی بختیاری روستای ساده دل را برای تماشای سان و رژه قشون به میدان شاه اصفهان دعوت می‌کند و پس از پایان مراسم،با هم،به عمارت دولتی مراجعت میکنند،و نیمساعت بعد او را و بچه‌هایش را زنجیر می‌کند،و همان شب،ایلخانی را به وسیله لنگ حمام خفه می‌کند.چراغ ازین سبزتر و تریلی ازین سنگین تر میشود؟به همین دلیل اغلب در مملکت ما توصیه میکنند که آدم بهتر است به سیاست نزدیک نشود- که در حکم آنست که (آدم،در چاه صد زرعی،مار گرفته باشد)!یا به قول دکتر صورتگر،استاد خودمان،تماس با سیاست مثل آن است که آدم در بیابان تور بیندازد تا شکار کند،و آخر کار،یک خرس سیاه به تورش بیفتد!شکاری که آدم نمیداند با آن چه کار کند؟

یک مثل جالب هست که هر چند خیلی تمیز نیست ولی به هر حال قابل گفتن است:میگویند،اصفهانی به پسرش میگفت

فرزند،اگر دیدی از کوچه بار ککه می‌‌آید،زود برگرد و هرگز به بار ککه نزدیک نشو،زیرا،اگر او به تو زند،تو ضرر کرده ای،و اگر تو هم به او بزنی،باز هم تو ضرر کرده ای