وجوب لعنت . از کتاب حماسه کویر . نوشته باستانی پاریزی

ما روایتی داریم که یک وقت مرحوم شیخ عباسعلی قزوینی ماه رمضان برای روضه خوانی به کرمان رفته بود-وهمه می دانند که این مرد در تسخیر جمع تا چه حد مقتدر بوده است- او هنگام روضه خوانی صحبت از مشتاق علیشاه پیش کشیده بود که در سال 1206 ق (1791م) در ماه رمضان سنگسار شده بود . شیخ عباسعلی واقعه قتل مشتاق را مثل واقعه عاشورا بیان کرد و جمعیت که همه صحن و شبستانها را فرا گرفته بود به گریه افتاده بودند پایان سخن رو به مردم کرد و گفت . ای مردم کرمان شما حالا دانستید که پدران شما چگونه در همین مسجد مرحوم مشتاق را سنگسار کردند؟ همه در حالی که دست به پیشانی گذاشته بودند آرام گفتند
-ها همه دانستیم باز گفت و شما اولاد همان پدرانید ....
-باز همهمه کوتاهی پیچید .
مرحوم شیخ عباسعلی سپس گفت پس ای مردم کرمان امروز وجوبا لازم است که همه شما یک لعنتی به روح پدران خود نثار کنید!
روایت شده که همه اهل مجلس به فریاد بلند بانگ لعنت باد و بیش باد بلند کردند چندان بلند و همه گیر که گوئی صلوات بلند ختم می کنند.
واقعا اگر مردم کرمان به تنهائی یعنی خارج از حیطه تسلط روح جامعه یعنی خارج از مسجد بودند آیا چنین کاری می کردنذد؟