مطا لب درج شده نظر **خراسانی ** نمی باشد.

آرشیو خراسانی

۱۳۸۸ شهریور ۸, یکشنبه

ادبیات دولتی

پیشکسوتان ادبیات به روایت وزارت ارشاد

دولت نهم، بیش از دولت­های قبلی سیاست­های فرهنگی «تهاجمی» و «مداخله­گرانه» را در دستور کار خود قرار داد. مدیران فرهنگی دولت تلاش کرده­اند از راه­های گوناگون روایت مطلوب خود از ادبیات را به واقعیت­های موجود تحمیل کنند

بخش بزرگی از نویسندگان مهم و معتبر معاصر ایران اگر در تعارض با جمهوری اسلامی نباشند، به بلندگو و مبلغ ایدئولوژی حکومت هم تبدیل نشده­اند. در سه دهه­ی گذشته تلاش­های بسیار و اغلب بی‌حاصلی شده تا این واقعیت تغییر کند. سانسور و توقیف نشریه­ها و کتاب­ها نمونه­ای از این تلاش­ها است. زمانی نیز تحت فشار قرار دادن نویسندگان با اقدام برای تطمیع برخی دیگر از آنها توام بود. در سالهای اخیر «چهره­ سازی» نیز به این تلاش­ها افزوده شده است.

نویسندگان و امر و نهی حکومت

جمهوری اسلامی از سه دهه­ی پیش امکانات فراوانی را صرف حمایت از نوعی از ادبیات کرده که به نظرش مطلوب و ایده­ال می­رسد. سیاست­های فرهنگی که زمانی محور آن «نهی» نویسندگان بود، چند سالی است که بر «امر» کردن به آنها متمرکز شده است. با این همه اغلب چهره­های شاخص ادبی همچنان خارج از دایره­ی «خودی»های حکومت قرار دارند. شاید به همین دلیل باشد که هزینه­های هنگفتی صرف راه­اندازی جریانی می­شود که بتواند به عنوان جایگزینی برای ادبیات معاصر به جامعه تحمیل شود. دولت نهم در این راه پا را از دولت­های قبلی بسیار فراتر گذاشت. وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دولت محمود احمدی­نژاد، به موازات افزایش محدودیت­ برای نویسندگان غیردولتی و نشر آثارشان، سرگرم معرفی عده­ ای به عنوان «نویسندگان پیشکسوت» است که نام اغلب آنها برای خوانندگان و محافل جدی ادبیات نا آشناست.

ریخت و پاش­های ارشاد برای ادبیات دولتی

ایجاد نهادهای موازی در برابر نهادهای مستقلی چون کانون نویسندگان و اتحادیه ناشران و راه­اندازی ده­ها جایزه­ی ادبی دولتی در مقابل چند جایزه غیردولتی، بخشی از کار­هایی است که برای به حاشیه راندن نویسندگان «غیرخودی» انجام شده است. وزارت ارشاد در سال­های اخیر با صرف نیرو و هزینه­ای گزاف موسسه­ای به نام «انتشارات توسعه کتاب ایران، تکا» را فعال کرد که قرار است ادبیات مورد پسند حکومت را به عنوان نمونه­های ادبیات معاصر ارائه کند. نمایشگاه کتاب تهران اردیبهشت ماه ۱۳۸۸ شاهد رونمایی مجموعه­ای از صد کتاب شعر و صد کتاب داستان بود که از سوی تکا به عنوان اثار برگزیده­ی ادبیات معاصر معرفی می­شدند. کتاب­های این مجموعه با چاپی نفیس و بهایی کمتر از کتاب­های مشابه با حمایت معاونت فرهنگی وزارت ارشاد منتشر شده­اند. به گفته­ی احسان‌الله حجتی، مدیر تکا و مجری این طرح، حق­التالیف دوازده هزار نسخه از هر یک از کتاب­ها پیشاپیش به نویسندگان آن پرداخت شده است.

ادبیاتی که دولت مبلغ آن می­شود

معاونت امور فرهنگی ارشاد انتشار ۲۰۰ عنوان کتاب یادشده را یکی از اقدام­های مهم دولت نهم اعلام می­کند و یکی از هدف­های ان را معرفی ادبیات معاصر ایران در داخل و خارج از کشور خوانده است. بنابر گزارش­ها، قرار است بخشی از این کتاب­ها به پنج زبان اصلی دنیا (انگلیسی، فرانسه، آلمانی، اسپانیایی و عربی) نیز ترجمه و منتشر شوند. در میان این نویسندگان که قرار است معرف ادبیات معاصر باشند، تعداد زیادی نویسنده­ی ناشناس وجود دارند که از آنها پیشتر اثری منتشر نشده است. محمدرضا سرشار که انتخاب‌کنندگان داستان­ها را سرپرستی می­کند، در مراسم رونمایی مجموعه و در گفتگو با خبرگزاری برنا، اعتراف می­کند: «آثاری كه با اين كيفيت توسط ارشاد منتشر شده، تا كنون مورد اقبال ناشران خصوصی نبوده است.» این کتاب­ها، صرف­نظر از ارزش ادبی آنها، بیشتر نشان‌دهنده موضوعاتی هستند که جمهوری اسلامی پرداختن به آنها را وظیفه­ی نویسندگان می­داند.

انجمن سفرنامه‌نویسان رئیس جمهور

محمد رضا سرشار اعتقاد دارد، اقبال دوباره به شعر و داستان در دولت نهم اتفاق افتاد و علت آن توجه ویژه­ی آیت­الله خامنه­ای و انتخاب صفارهرندی به وزارت ارشاد توسط احمدی­نژاد بود. او همچنین رئیس جمعی است که خود را «انجمن قلم ایران» می­خواند. مطابق توافقی که این انجمن با دفتر اسناد ریاست جمهوری کرد، در هر سفر استانی، یکی از اعضای انجمن محمود احمدی­نژاد را همراهی می‌کند و سفرنامه­ می­نویسد. اولین کتاب از این مجموعه فروردین ۸۷ زیر عنوان «سفر به سلامت» منتشر شد. سرشار اواخر مرداد ماه ۸۸ کتاب «عکس انتخاباتی با کت دکتر احمدی‌نژاد» را منتشر کرد که خاطرات او از انتخابات مجلس ششم را در بردارد.

پیشکسوتان ناشناس

بازوی انتشاراتی وزارت ارشاد در ادامه­ی کار خود، اکنون مشغول تنظیم اثار چهل نویسنده است تا آنها را به عنوان پیشکسوتان ادبیات معرفی کند. قرار است آثار هر یک از این چهل نفر در دو هزار صفحه و در سه یا چهار جلد منتشر شود. کامران پارسی­نژاد که نویسنده و مجری این طرح است، در گفت‌وگو با خبرگزاری فارس، کسانی چون «اميرحسين فردى، محمود شاهرخى، داريوش عابدينى، حسين فتاحى، ميثاق اميرفجر، و راضيه تجار» را نمونه­ای از این «پیشکسوتان» معرفی می­کند که به زعم او «آثار ماندگاری» خلق کرده­اند. مدیران فرهنگی جمهوری اسلامی قصد و نیت اصلی خود را از چنین فعالیت­هایی پنهان نمی­کنند.

ناکامی حکومت در «هدایت» نویسندگان

یکی از «پیشکسوتان» ارشاد، راضیه تجار، در روزهای پایانی مرداد ماه کارگاه داستانی در سنندج برگزار کرده است. خبرگزاری ایرنا ۲۴ مرداد از قول حجت‌الاسلام محمد شريف شریفی، رئيس حوزه هنری استان کردستان نوشت: «اين کارگاه با هدف ايجاد جريان­های هدايتگر هنری بر بنياد توليد و نمونه‌آفرینی هنری و ادبی [...] برگزار می­شود.» یکی دیگر از این «پیشکسوتان» امیرحسین فردی، از طراحان جشنواره­ای ادبی به نام «شهید غنی­پور» است. او می­گوید: «شناساندن یک شهید نویسنده یعنی الگو دادن، و نشان دادن راه به ادیبان این مملکت و داستان نویسان.» به رغم بودجه و امکانات عظیمی که در سی سال گذشته صرف «نشان دادن راه به ادیبان» شده، جمهوری اسلامی همچنان بیشترین مشکل را با آثار ادبی دارد. وزارت ارشاد همانقدر که برای جا انداختن نویسندگان «خودی» نیرو صرف می­کند، مشغول فشار بر نویسندگان و ناشران مستقل و سانسور اثار «غیرخودی­ها» است.

بهزاد کشمیری‌پور

گرفته شده از

دویچه وله

هیچ نظری موجود نیست: